Η Κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της, Ε.Ε. και ΔΝΤ, προσπαθούν με κάθε τρόπο να βγάλουν δήθεν την Ελλάδα από την κρίση, στην πραγματικότητα όμως τα απανωτά μέτρα που προωθούν και ψηφίζουν, απλά φέρνουν κάθε μέρα και σε χειρότερη μοίρα το λαό και τη νεολαία.
Στην εργασία:
Επιχειρείται αυτή τη στιγμή η συνολική αλλαγή του τρόπου με τον οποίον κάποιος θα δουλεύει και άρα και της ποιότητας της ζωής του. Μόνο αυτό είναι άλλωστε το συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε, όταν μειώνονται ακόμα περισσότερο οι μισθοί σε όλους τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, όταν διευκολύνεται η αύξηση των απολύσεων, με τη μείωση της αποζημίωσης και την απελευθέρωσή τους, όταν καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις (συμβόλαια που όριζαν τους κατώτατους μισθούς ανά κλάδο) και όλα αυτά με μια ανεργία που αυξάνεται με τους πιο γρήγορους ρυθμούς. Με αυτόν τον τρόπο ένας εργαζόμενος καταντάει έρμαιο των απαιτήσεων του εργοδότη του, καθώς οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να απολυθεί αν δεν υπακούσει στο να δουλεύει πολλές ώρες (για να καλύψει τις ανάγκες μιας αγοράς που έχει μειώσει τους εργαζόμενούς της κατά χιλιάδες το τελευταίο μόλις διάστημα) και με ακόμα χαμηλότερους μισθούς.
Στην εκπαίδευση:
Έναν τέτοιο χάρτη προβλημάτων και αδιεξόδων βλέπει και η ίδια η νεολαία να την πλησιάζει. Είναι πράγματι η πρώτη γενιά μετά από αρκετές δεκαετίες που θα συναντήσει στο μέλλον μια τέτοια κατάσταση στην αγορά εργασίας. Αυτή τη στιγμή προδιαγράφονται οι όροι με τους οποίους θα δουλεύει. Δεν φτάνει στην κυβέρνηση όμως απ ότι φαίνεται μόνο αυτό. Έτσι την είδαμε τις προηγούμενες να εξαγγέλλει ένα νέο κύκλο μεταρρυθμίσεων στην παιδεία. Οι αντιδράσεις από τους φοιτητές επί δύο συνεχόμενους μήνες πριν τα Χριστούγεννα, ανάγκασαν απ’ ότι φαίνεται την Κυβέρνηση να μη βγάζει μιλιά για το νόμο της μετά τις διακοπές και να αναβάλλεται προς στιγμήν η πιθανή κατάθεσή του στη Βουλή που προοριζόταν για τις 15 Γενάρη. Αναβάλλεται έτσι προς το παρόν μια μεταρρύθμιση η οποία φαίνεται να συμπυκνώνει το σύνολο των προτάσεων και των νομοθετημάτων που έχουν επιχειρήσει ή και κατάφεραν να ψηφίσουν (ακόμα κι αν αυτά δεν εφαρμόζονται λόγο της αντίστασης των φοιτητικών συλλόγων και του κινήματος) τα τελευταία 20 χρόνια οι διάφορες κυβερνήσεις, πιστές πάντα στις κατευθύνσεις που έβαλε τότε η Ε.Ε. στην Μπολόνια.
· Ε(θνικό) Π(λαίσιο) Π(ροσόντων): Αντικαθιστώνται τα επαγγελματικά δικαιώματα που κατοχύρωνε ένα πτυχίο με τίτλους σπουδών και πιστοποιητικά γνώσεων και δεξιοτήτων. Αυτό σημαίνει επί της ουσία διάλυση της έννοιας του πτυχίου και ανεύρεση δουλειάς με επιπλέον προϋποθέσεις: προϋπηρεσία, σεμινάρια, δια βίου μάθηση.
· Προπαρασκευαστικό έτος: Οι πανελλήνιες δεν θα αρκούν για να μπεις σε μια σχολή. Αυτό πλέον θα το κρίνουν με συνεχείς αξιολογητικούς και εξεταστικούς μηχανισμούς οι «επιδόσεις» που θα έχουν οι νέοι φοιτητές κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους. Αυτό οδηγεί στην άνευ γυρισμού εντατικοποίηση των σπουδών όλων τελικά των φοιτητών, αλλά και στη διάσπαση των φοιτητικών συλλόγων σε υπό αξιολόγηση και σε επιτυχόντες φοιτητές μέσα στην ίδια σχολή.
· Διαγραφές φοιτητών: Θυμάστε το νέο-νόμο πλαίσιο; Διαγραφές φοιτητών έλεγε στα 2ν. Τώρα πλέον τα 2ν γίνονται ν+2 (ν τα ελάχιστα έτη μιας σχολής). Με αυτόν τον τρόπο διαγράφεται τουλάχιστον ο μισός κόσμος ο οποίος σπουδάζει στα ελληνικά Πανεπιστήμια καθώς ο μέσος όρος αποφοίτησης είναι στις περισσότερες περιπτώσεις πάνω από το ν+2. Ταυτόχρονα όμως αυτό σημαίνει πως δύσκολα θα μπορεί κανείς να ασχολείται με οτιδήποτε άλλο πέρα από τις σπουδές του.
· Ατομικός φάκελος προσόντων: Ο κάθε φοιτητής ατομικά θα συσσωρεύει πιστωτικές μονάδες με βάση τους βαθμούς του, τα σεμινάρια που μπορεί να παρακολουθεί, και διάφορα τέτοιου είδους κριτήρια. Κάτι τέτοιο εξαφανίζει οποιαδήποτε δυνατότητα είχαν μέχρι τώρα οι φοιτητές για συλλογικούς αγώνες, ακριβώς γιατί θα υπερισχύει ο ατομικός δρόμος και ο καθένας θα κοιτάζει τη διεύρυνση του φακέλου του.
· Κάρτα φοιτητή: Κάθε φοιτητής θα έχει μια κάρτα την οποία θα γεμίζει με μονάδες ώστε να πληρώνει για: Φαί, στέγη, μετακίνηση, πρόστιμα εάν κόβεται σε μαθήματα. Έτσι αν πεινάς πολύ μπορεί να μην έχεις κάπου να μείνεις, ή αν κοπείς σε ένα μάθημα δεν θα μπορείς να φας!!!
· Η εισαγωγή manager στη διοίκηση των τμημάτων, κάτι που στοχεύει στο να κάνει τους φοιτητές ανίκανους να διαπραγματευτούν τα δικαιώματά τους με τη διοίκηση, όπως γινόταν μέχρι τώρα με το φοιτητικό σύλλογο, και απλά ο manager θα τα καταργεί νόμιμα, με την απειλή της υποχρηματοδότησης.
· Συγχωνεύσεις σχολών κ 2 κύκλοι σπουδών: Διάσπαση δηλαδή του ενιαίου πτυχίου σε πολλές εξειδικεύσεις εκ των οποίων μία κανείς θα μπορεί να επιλέξει και η οποία θα χαρακτηρίζει το είδος του πτυχίου του. Έτσι ακόμα πιο μειωμένη θα είναι η δυνατότητα διαπραγμάτευσης ενός ισχυρού πτυχίου στην αγορά εργασίας.
· Πειθαρχικές διώξεις φοιτητών: Η Πρυτανεία της Πάτρας έχει ξεκινήσει να διώκει φοιτητές, προσπαθώντας να τους περάσει από πειθαρχικό συμβούλιο και να τους διαγράψει από τις σχολές τους, επιχειρώντας να «τιμωρήσει τη συνδικαλιστική τους δράση. Οι έξι αυτοί φοιτητές, (2 στους Ηλεκτρολόγους, 2 στη σχολή μας, και 2 στο Μαθηματικό), είναι οι πρώτοι που διώκονται για τη συνδικαλιστική τους δράση, με πειθαρχικά, από την χούντα των Συνταγματαρχών.
Σε όλα αυτά τα προβλήματα που βρίσκονται ήδη στην καθημερινότητά μας, ή που θα βρεθούν μπροστά μας το αμέσως επόμενο διάστημα δεν μπορούμε να μείνουμε άπραγοι. Οι φοιτητές έχουν δείξει πως μπορούν να αντιστέκονται από το πιο μικρό και εξειδικευμένο πρόβλημα της σχολής τους, έως την πιο μεγάλη κεντρική τομή που προωθούν τα υπουργεία. Τα μέσα πάλης των μαζικών παραστάσεων και των καταλήψεων γραφείων καθηγητών έχουν δείξει πως μπορούν να λύσουν προβλήματα στη σχολή, οι συνελεύσεις οι καταλήψεις, οι συγκρούσεις και οι διαδηλώσεις, έχουν δείξει πως μπορούν να αντιπαρατεθούν και να νικήσουν τις επιθετικές κινήσεις ολόκληρων κυβερνήσεων.
Στο δρόμο του αγώνα συνεχίζουμε…
Όλοι στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου ΜΗΧ/ΜΗΧ την Τρίτη 05/04 στις 13:00 στα ΑΠ…
