Πριν
από τρία χρόνια υπήρχε στη σχολή μας ,στο μάθημα του προγραμματισμού ένας
καθηγητής ο οποίος έκανε δύσκολη την καθημερινότητα των φοιτητών αυξάνοντας τον
όγκο και τη δυσκολία των εργασιών στο εργαστήριό του μειώνοντας παράλληλα το χρόνο παράδοσής τους. Αυτό το
γεγονός προκάλεσε τη δυσαρέσκεια και την αγανάκτηση των φοιτητών οι οποίοι μέσα
από μαζικές παραστάσεις διαμαρτυρίας κατάφεραν να τον διώξουν από το μάθημα
αυτό διεκδικώντας ένα πιο εύκολο εργαστήριο.
Πάνω κάτω το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Μόνο
που στη θέση του Ζώη κάθεται ο Σαραβάνος. Στα 2 πρώτα εργαστήρια ο υπεύθυνος
καθηγητής έβαζε τους φοιτητές να παραδίδουν την εργασία μέσα σε μία ώρα και
όσοι δεν προλαβαίνανε (είτε γιατί δεν παρακολούθησαν τη ΜΗ υποχρεωτική διάλεξη
είτε γιατί δεν πρόλαβαν να διαβάσουν το υλικό της διάλεξης) ακόμη όσοι λείπανε
από το εργαστήριο παίρνανε μηδέν. Το γεγονός αυτό παράλληλα με την έλλειψη
βοήθειας από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές και την πίεση από το χρόνο που όλο
και λιγόστευε ανάγκασε κάποιους φοιτητές να διαμαρτυρηθούν με αίτημα τη
διεύρυνση του χρόνου παράδοσης των εργασιών, πράγμα το οποίο αποτυπώθηκε και σε
απόφαση του συλλόγου μας. Αντί όμως να ακολουθηθεί η απόφαση του συλλόγου μεγάλωσε
τη διορία ( μέχρι τη λήξη του εξαμήνου) και αυξήθηκε ΚΑΤΑ ΠΟΛΥ ο όγκος και η δυσκολία της εργασίας,
αναγκάζοντας κάποιους φοιτητές να αναζητήσουν βοήθεια σε εξειδικευμένους
προγραμματιστές!
Ο
σύλλογος είχε πάντα ξεκάθαρη θέση σε αυτά τα ζητήματα. Απαιτήσαμε ανθρώπινους
ρυθμούς διεξαγωγής του εργαστηρίου αντιτιθέμενοι στην προσπάθεια
εντατικοποίησης και πειθάρχησης των σπουδών μας που έχει ως στόχο την
δημιουργία γραμμής παραγωγής ρομπότ που θα βγαίνουν από τη σχολή των
μηχανολόγων. Ας μην ξεχνιόμαστε, είμαστε οι αυριανοί εργαζόμενοι που θα
κληθούμε να ανταπεξέλθουμε στα πλήρως ελαστικά ωράρια, όπου η καθυστέρηση στην
παράδοση ή η απουσία θα σημαίνει
περικοπή μισθού και το μηδέν της εργασίας θα σημαίνει απόλυση.
Γιατί
όμως ο καθηγητής απάντησε στην συλλογική αυτή διεκδίκηση των φοιτητών με τα
παραπάνω «δρακόντεια μέτρα»? Καταρχήν γιατί είναι η αυθεντία του εργαστηριού και κανείς δεν μπορεί να του
λέει τι να κάνει. Κατά δεύτερον γιατί δεν ανέχεται καμιά συλλογική διεκδίκηση
από μέρους των διοικούμενων δηλαδή των φοιτητών
οι οποίοι μάλλον θα έπρεπε να μην είχαν μιλήσει ποτέ! Οδηγώντας τους
στον ατομικό δρόμο προωθώντας τα ανταποδοτικά κριτηρια (οσο περισσότερος χρόνος σου δίνεται πρέπει αναλογικά να παραδίδεις
μεγαλύτερη και δυσκολότερη εργασία ).
Πιστεύουμε
ότι ο συλλογικός δρόμος είναι και ο μόνος δρόμος για να πετυχαίνουμε τα αυτονόητα
όσο και αν αυτός προσκρούει στον καθηγητικό ρεβανσισμό, στην εντατικοποίηση την πειθάρχηση και την καθηγητική αυθαιρεσία.
Μένει λοιπόν να υλοποιήσουμε την απόφαση του συλλόγου.
Αυτό
που γίνεται στο εργαστήριο δεν θα μείνει αναπάντητο. Όποιος νομίζει ότι μπορεί
να παίζει με τους φοιτητές θα μας βρει μπροστά του. ΑΝ.Α.ΧΩ.ΜΑ
ΑΝεξάρτητος Αριστερός ΧΩρος ΜηχΑνολόγων