Ψήφοι Ποσοστό
ΠΑΣΠ: 89 21.34%
ΔΑΠ: 87 20.86%
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ: 85 20.38%
Πανσπουδαστική: 55 13.18%
ΑΝ.Α.ΧΩ.ΜΑ.: 37 8.87%
Α.Κ.ΜΗ.: 34 8.15%
ΑΡ.ΕΝ.: 26 6.23%
ΠΑΣΠ: 89 21.34%
ΔΑΠ: 87 20.86%
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ: 85 20.38%
Πανσπουδαστική: 55 13.18%
ΑΝ.Α.ΧΩ.ΜΑ.: 37 8.87%
Α.Κ.ΜΗ.: 34 8.15%
ΑΡ.ΕΝ.: 26 6.23%
Το αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών στη σχολή μας δεν σε αφήνει να βγάλεις ξεκάθαρα συμπεράσματα. Κι αυτό γιατί έχει αρκετά αρνητικά αλλά και θετικά στοιχεία.
Εν μέσω αυτής της επίθεσης στο λαό από το ΠΑΣΟΚ αλλά και σε εμάς ως φοιτητές, στο σύλλογό μας τις δύο πρώτες θέσεις κατέλαβαν οι κυβερνητικές παρατάξεις ΠΑΣΠ και ΔΑΠ. Αυτό από μόνο του είναι κάτι που μπορεί να συγκαταλέγεται στα αρνητικά αυτών των εκλογών. Το να καταφέρνει να νικάει σε μια εκλογική μάχη η κυβερνητική γραμμή, παρόλο που πολεμήθηκε σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς από το σύλλογο, μέσα από τις γενικές του συνελεύσεις, τις πορείες που συμμετείχε κτλ, το να παίρνει σε μια τέτοια συγκυρία και σε τόσο κινηματικούς συλλόγους, πρωτιές, η παράταξη της Κυβέρνησης στο πανεπιστήμιο είναι κάτι πολύ προβληματικό για το σύλλογό μας, είναι κάτι που δυστυχώς νομιμοποιεί τις κινήσεις του ΠΑΣΟΚ και μας φέρνει σε χειρότερη θέση συνολικά.
Αν κανείς προσθέσει τα αποτελέσματα της δεξιάς (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΑΚΜΗ) στη σχολή μας και τα συγκρίνει με το άθροισμα της Αριστεράς (ΑΝ.Α.ΧΩ.ΜΑ., ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ, ΚΝΕ, ΑΡ.ΕΝ) θα δει πως η δεξιά έχει οριακά μεγαλύτερο άθροισμα. Αυτό δείχνει μια συντηρητική στροφή σε σχέση με προηγούμενα χρόνια, ακόμα και σε σχέση με πέρσι, όπου η Αριστερά κατέγραφε αρκετά μεγαλύτερα αποτελέσματα. Το «αστείο» είναι πως ενώ κανείς θα περίμενε να συμβαίνει αυτό λόγω της διάσπασης των Ε.Α.Α.Κ. στη σχολή μας, τα Ε.Α.Α.Κ. καταγράφουν σαν άθροισμα των δύο σχημάτων ακριβώς όσο και πέρσι, δηλαδή 122 (ΑΝ.Α.ΧΩ.ΜΑ. 37, ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ 85). Παρόλα αυτά αυτοί που πέφτουν είναι η ΚΝΕ και η ΑΡ.ΕΝ.
Η κάλπη, δηλαδή η συνολική προσέλευση στις εκλογές στη σχολή μας, έπεσε κατά 17 ψήφους, συνεχίζοντας την πορεία της τα τελευταία χρόνια. Αυτό έχει να κάνει με την αυξανόμενη απαξίωση του λαού αλλά και της νεολαίας προς την πολιτική και τις παρατάξεις. Δεν είναι τυχαίο πως υπήρξαν ακόμα περισσότερα άκυρα από άλλες χρονιές, που μάλιστα καταγγέλλανε τις παρατάξεις και το συνδικαλισμό. Η πτώση θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη αν δεν κατέβαινε η ΑΚΜΗ, η οποία επί της ουσίας πρεσβεύει αυτές τις αντιλήψεις. Αρκεί κανείς να σκεφτεί ότι το «πολιτικό» της πλαίσιο ήταν όλη τη χρονιά η ανοιχτή σχολή, η καταγγελία στην ύπαρξη των παρατάξεων, η συνεχής υπενθύμιση (κλεμμένη ατάκα από καθηγητές και γονείς) ότι ο ρόλος των φοιτητών είναι να διαβάζουν και τίποτα άλλο. Κάθε άλλο παρά θετικό λοιπόν είναι το ότι μια τέτοια αντίληψη όπως της ΑΚΜΗ πήρε μία έδρα στο Δ.Σ. Κάτι τέτοιο νομιμοποιεί την πολιτική της, πολιτική που κινείται στην κατεύθυνση διάλυσης του συνδικαλισμού, της δίνει τη δύναμη να σαμποτάρει τις συνελεύσεις του συλλόγου μας.
Στα θετικά μπαίνει για μας το ότι τα Ε.Α.Α.Κ. έμειναν σταθερά. Παρ’ όλες τις δυσχέρειες της φετινής χρονιάς, παρόλη την επίθεση που δεχτήκαμε από όλες τις παρατάξεις που επιχείρησαν να παίξουν με τις αντιφάσεις μας και τη διάσπασή μας, αλλά και παρόλη τη δυσαρέσκεια των φοιτητών απέναντι σε αυτήν την εξέλιξη, η εμπλοκή μας στις κινηματικές διεργασίες απέδειξαν πως τα Ε.Α.Α.Κ. είναι ένα μόρφωμα που το κίνημα το χρειάζεται, είναι ένα δίκτυο σχημάτων που υπερασπίζεται με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τα συμφέροντα των φοιτητών.
Οι φετινές εκλογές έδειξαν όμως και κάτι άλλο σε σχέση με τα Ε.Α.Α.Κ. Από την αρχή της χρονιάς προσπαθήσαμε να δείξουμε πως σα σχήμα, το ΑΝ.Α.ΧΩ.ΜΑ., έχει να παίξει ένα ρόλο στη σχολή, έχει να παίξει ένα ρόλο στο κίνημα. Υπάρχουμε ως σχήμα γιατί στο σύλλογό μας υπάρχει ένα πολιτικό κενό που θεωρούμε ότι κανένας, ούτε κι ο Αντίλογος που είναι κι αυτός στα Ε.Α.Α.Κ., μπορεί να καλύψει. Θεωρούσαμε και θεωρούμε ότι ο σύλλογός μας χρειάζεται ένα σχήμα που θα ταράζει τα νερά της ομαλής καθημερινότητας στη σχολή, που θα δείχνει αποφασιστικότητα σε οποιαδήποτε μάχη έχει να δώσει ο σύλλογός μας, είτε αυτή είναι η μάχη απέναντι στη συντήρηση των ΠΑΣΠ, ΔΑΠ, ΑΚΜΗ, είτε είναι η μάχη απέναντι στις αυθαιρεσίες των καθηγητών και τις κατασταλτικές τους πρακτικές όπως τα πειθαρχικά, είτε είναι η μάχη απέναντι στην ίδια την Κυβέρνηση και την πολιτική της.
Στο πρώτο μας κατέβασμα και ενώ υπάρχουν αρκετές παρατάξεις της Αριστεράς, ενώ ακόμα υπάρχει και ένα άλλο σχήμα των Ε.Α.Α.Κ. με 20 χρόνια ιστορίας, πήραμε μια έδρα στο Δ.Σ., περάσαμε σε ψήφους την ΑΡΕΝ που υπάρχει αρκετά χρόνια στους Μηχανολόγους και την ΑΚΜΗ την οποία επί της ουσίας στήριξαν όλη τη χρονιά πολλοί κύκλοι των καθηγητών.
Αυτό κατά τη γνώμη μας δείχνει πως τελικά όντως υπάρχει ένα πολιτικό κενό στο σύλλογό μας που έμενε ακάλυπτο. Αυτό της διαρκούς και αποφασιστικής αντιπαράθεσης με οτιδήποτε το συντηρητικό, οτιδήποτε το αντιδημοκρατικό, οτιδήποτε το Κυβερνητικό. Στον ίδιο δρόμο θα συνεχίσουμε κιόλας από σήμερα…